سودا و تنهایی

خیلی دلم میخواست اولین مطلب ارسالیم به این وبلاگ جدیدم به مطلب شاد باشه ولی من هیچوقت شاد نیستم ... اره شاید میخندم میرقصم وووو اما افسرده ام
نوجوونیه البته دیگه باس بگم جوونیه و علایمش هنوز در من موج میزنه...
گاها به خودم میگم من تو هیچچی شانس نیاوردم ولی بعد به این نتیجه میرسم که خیلی ها همین موقعیت منو میخوان داشته باشن..
تچه ها من خیلی تنهام هرچند که دوروبرم شلوغ میشه بازم احساس تنهایی میکنم . تنهایی بد دردیه... اه..... میخوام یکی وارد زندگیم بشه اماکی عاخه؟ هرکی میاد یه زخم عمیق به یادگار میذاره میره
من در حقیقت الان میخوام به چیزای دیگه بگم ولی نمیدونم چجوری بگم از کجا شروع کنم...
تو یه وقت مناسب توضیح میدم ... کاش شماها یکم دلداریم بدید از تنهایی درم بیارید اگه این مطلبو خوندید لطفا یه نظری بدید یه چیزی بگید ...ایمیل یادتون نره...
میسسسسسسسسسسسسی فعلا بای...